تبادل
لینک هوشمند
به گزارش خبرنگار «نیمرخ» برنا، در زندگى مشترک، محبت و صفا و صمیمیت و یکرنگى لازم است و صدا زدن همسر به نامى که مطلوب و محبوب اوست می‌تواند در بوجود آمدن صمیمیت بین همسران نقش داشته باشد. هر یک از زن و شوهرها باید همسر خود را به نامى صدا کند که او بیشتر دوست دارد و خوشترش مى‌آید، چه اسم کوچک باشد و یا نام خانوادگى ، یا القاب مذهبى و عناوین اجتماعى . بهتر است پیش از آنکه زن و شوهر لقب و عنوانى پیدا کنند؛ بعضى از آقابان عناوین شعرى جالبى انتخاب کرده و همسر خود را به آن عنوان صدا می‌از جنس زندزنند، مانند «امانت خدا» و این در حالی است که پیغمبر و امیرالمومنین فرموده‌اند که زنان امانت خدا هستند نزد مردان . پیداست که زن از شنیدن این عنوان احساس افتخار مى‌کند و مرد هم به وظیفه سنگین خود که نگهدارى امانت الهى است متوجه مى‌شود. بعضى از مردان عارف و ظریف همسر خود را به عنوان « ولى من ، سرپرست من» صدا می‌زند، یا زنى شوهرش را به عنوان «خداى من» مى‌نامد.
یعنى سال‌هاى اول ازدواج که هنوز دکتر و مهندس و حاجى نشده‌اند و یکدیگر را به اسم کوچک یا نام فامیل مى‌خوانند، چاشنى محبتى بر آن بیفزایند و مثلا « حسین جان و مریم جان» بگویند یا «على آقا و زهرا خانم» صدا زنند. صدا زدن به اسم تنها توهین آمیز است و توهین آمیزتر آنکه همسران تنها نیمی از اسم همدیگر را صدا کنند.
برخی تصور می‌کنند اگر میان زن و شوهر خلوص و صفا باشد، این نام‌ها توهین به حساب نمى‌آید و مانعى ندارد. درست است در آن صورت توهین نیست و مانعى ندارد،
ولى نمی‌تواند مانند «آقا جان» و «خانم جان» ، ایجاد محبت کند. اسلام به همه مسلمین مخصوصا به زن و شوهر سفارش مى‌کند: مخاطب را به نامى بخوان و با کلمه‌اى صدا بزن که او را خوشتر و دوست‌تر آید.
شاید بعضى از مردان که داراى عنوان حاجى و رئیس و دکتر و مانند آن هستند از همسرشان شنیدن این عناوین را دوست نداشته باشند و کلمه « احمد جان» را مثلا از او بهتر بپسندند؛
در آنصورت همسر باید همان کلمه ایى را بگوید که او بیشتر دوست دارد، همچنین نام‌ها و عناوین از لحاظ زشتى و زیبایى و خوش آمدن و بد آمدن همسر، در خلوت یا پیش مردم با هم فرق می‌کند.
همه مى‌دانند و خود زن و شوهر هم مى‌دانند که این عناوین پوششى از مزاح و ظرافت ، روى واقع و حقیقت دارد.
با وجود این شنونده احساس افتخار مى‌کند و میان زن و شوهر گرمى و صفا و محبت و وفا ایجاد مى شود البته بهتر است این القاب و ظریفتر و لطیف تر از آن در خلوت همسران بیان شود. پبامبر اکرم یکى از همسرانش را که جوانتر بود «حمیرا» مى‌نامید.
حمیرا را مى‌توان به «گل سرخ» ترجمه نمود، اگر چه لطافتى را که در کلمه «حمیرا» است با هیچ تعبیرى در فارسى نمى‌توان بیان کرد.
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: